
Αρχικό μήνυμα απο
Lorelei
Με την ολοκλήρωση αυτού του s1 θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να πω κάποια πράγματα.
Η περυσινή RIP, αν και ετερόκλητη ομάδα, υπήρξε ωστόσο μια δεμένη και αγαπημένη ομάδα. Η φετεινή όμως θεωρώ οτι υπήρξε πραγματικά πολύ δυνατή. Η σύνθεσή της ήταν ποικίλη αφού και περυσινά ριπάκια συνέχισαν φέτος, μάς τίμησαν και περυσινοί μας αντίπαλοι ως συμπαίκτες πολύτιμοι και προστέθηκαν στη συντροφιά και νέα μέλη, αξιόλογα, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μιά πραγματικά δυνατή και δεμένη ομάδα. Σε σχέση με το πόσοι ήμασταν οι διαφωνίες μας τελικά υπήρξαν ελάχιστες και το κλίμα άριστο.
Αν και ίσως κουράσω, λίγο σαν τους τίτλους τέλους μιάς ταινίας, τώρα όμως θέλω να αναφερθώ σε πρόσωπα και πράγματα.
Ξεκινάω με το Γιώργο (EvilPotato) που μάς εξέπληττε όλους κάθε φορά που σχεδίαζε επιθέσεις. Ακόμα κι αυτοί που ήθελαν να ξεφορτωθούν στρατούς, τους έβλεπαν να γυρίζουν πίσω. Στα τελειώματα ακούσαμε να τον φοβερίζουν "κανόνισε να γυρίσει πάλι πίσω και θα έρθω στο σπίτι σου να σε βρω"! Διέθεσε ώρες ατελείωτες να σχεδιάζει και να μελετάει την κάθε λεπτομέρεια. Τον θεωρώ κορυφαίο.
Ο Δημήτρης (city7) παρότι με θύμωνε που τον έβλεπα κυρίως στο φόρουμ και ήξερα οτι βαριέται στο σκάιπ, παραμένει κορυφή σε διπλωματικό επίπεδο και η παρουσία του έκανε μεγάλη διαφορά.
Η Φώφη (VengefulPriest) και η Αγγελική (tabanotherapeia) υπήρξαν πολυτιμότατες για τη συμμαχία αφού υπήρξαν τα παιδιά για όλες τις δουλειές στο μεγαλύτερο μέρος του σέρβερ (από άμυνες, σε επιθέσεις, σε σιτάρισμα των θαυμάτων).
Ο αγαπημένος μου Κώστας (Sultan), στον οποίο έχω τεράστια αδυναμία από την ώρα που τον γνώρισα (ως αντίπαλο τότε), που κατάφερνε να με στήνει ακόμα και στο παιχνίδι και να μού δίνει τηλεφωνικές εντολές όταν δεν ήταν με τα φιλαράκια του, δεν έκανε "ντουζάκι" ή δεν κάπνιζε στο μπαλκόνι. Παραμένει μεγάλη μούρη στο παιχνίδι όσο κι αν βαριέται.
Ο Άλεξ (Venom), ο κατεξοχήν επιθετικός παίκτης και με απίστευτο χιούμορ τύπος, που μάς έκανε όλους να λιώνουμε στο γέλιο όταν έγραφε και ταυτόχρονα μάς τα διάβαζε να τ' ακούμε κιόλας... Καθάρισε το κέντρο και μάς άφησε απερίσπαστους να ασχοληθούμε με άλλα.
Ο Γιώργος (Merlin), που επίσης γνώριζα ως αντίπαλο πέρυσι, αλλά είναι πολύ όμορφο να τον έχεις συμπαίκτη γιατί είναι οργανωτικός και ψύχραιμος.
Ο Πέτρος και ο Νικόλας (taste_frost) αποτέλεσαν μεγάλο κεφάλαιο για τη συμμαχία από τότε που ήρθαν και χαίρομαι ιδιαίτερα που τούς είχα φέτος συμπαίκτες.
Ο Πάνος (Romeo&Juliet) που θα μού κακιώσει γιατί ο στρατός του ποτέ δεν πρόλαβε να βγει και κρίμα, υπήρξε αυτός που στήριξε τα τρία θαύματα του atrina τις δύσκολες νύχτες που όλοι ροχάλιζαν.
Ο Πάνος (CyranoDBergerac), θα μείνει πάντα αξέχαστος για τα ομαδικά του μηνύματα και το ταλέντο του στην εμψύχωση της ομάδας (γκαν γκαν γκαν γκαν).
Ο Κώστας (Bolek), που υπήρξαν στιγμές που έλεγα οτι θα τον κρεμάσω ανάποδα γιατί ακουγόταν ακόμα χειρότερα κι απ τον ήχο του κινητού του, αποτελεί ωστόσο επίσης μεγάλη μούρη, σετάκι με το Φάνη (LoLeK) και με κάνουν να συμπαθώ τους κάποτε αντιπάλους GnG ιδιαίτερα...
Μεγάλη μου τιμή υπήρξε που είχα κι εδώ συμπαίκτη μου τον παλιό μου αρχηγό στον s4, το Μάνο (TUS). Είναι γνώστης, είναι κύριος και είναι πολύτιμος.
Θερμά ευχαριστώ τη Σούζη (milopita) για όλη της τη στήριξη καθ' όλο το διάστημα και για την υπομονή της (κυρίως με τον Κώστα).
Ιωάννα (xameno kormi), ακόμα προσπαθώ να το καταπιώ οτι δεν είχες ξαναπαίξει. Μεγάλη μας χαρά που βρεθήκαμε μαζί σου φέτος.
Στα αγαπημένα μου παλιά ριπάκια, Αντώνη (atrina), Ανδρέα (teacher), Χρήστο (tsakas18), Πάνο (karidaki) αλλά και στα φιλαράκια τους που είχαμε φέτος τη χαρά να παίξουμε μαζί τους, τον Πλούταρχο (STED), το Λευτέρη (libero), το Βασίλη (vasilisps) και το Χρήστο (Viskas), στη Ντίνα (darkflower), στο Στέφανο (violet) και στον Παντελή (kalatravian) ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη βοήθεια και την υπομονή σας.
Χάρηκα πολύ που παίξαμε μαζί και με το Θανάση και το Δήμο (comatrix και ΣΑΧ ΣΕΧΡΙΓΙΑΡ) που πέρυσι μού είχαν χαλάσει τον ύπνο ουκ ολίγες φορές.
Θέλω επίσης να κάνω ιδιαίτερη μνεία στα κουμπαράκια (Θέμη, Αντώνη, Μιχάλη, Αντρέα). Παιδιά, ευχαριστώ για τη συνέπεια και όλη σας τη βοήθεια.
Πολύ σημαντική η παρουσία φίλων που ήρθαν ολόκληρη ομάδα από την Παγκρήτια του προηγούμενου s5 (Πάνο, Μάνο και Σταμάτη, υπήρξατε πολύτιμοι).
Οι Ζαφείρηδες (dark mac και moikanos), o Κυριάκος (vet) και ο Πάνος (matinaki), o Άγγελος (icefox), οι κυρίες (περυσινές ριπίτσες) Κρίστια (koutsompola) και Τόνια (twnara), o Χρήστος (sanidof) που με πήγε μηχανάδα στη Θεσσαλονίκη, ο Νικόλας (pirate station), o Γιώργος (kanram) και ο Δημήτρης (enas) που είχα φέτος τη χαρά να τους γνωρίσω, ο Μάνος (mparmpas) που απορώ με τα κέφια του να ασχολείται με κολλημένους...
Συμπαίκτες όπως ο Θύμιος (asxetos), Γιώργος (zous2008), Σάντυ (dejavu), Δήμητρα (bee) και Θοδωρής (lololos) πάντα στήριξαν τη συμμαχία σε οτιδήποτε χρειάστηκε και ήταν καταπληκτικό παρεάκι σε κάποια απαραίτητα ξενύχτια. Θύμιο, ελπίζω έστω και στο τσακ να προλάβουμε να δούμε στρατό.
Θερμά ευχαριστώ επίσης τον Τάσο (vell53), το Μάξιμο (maximos), τον Τασούλη (tasos13), το Διαμαντή (diamel), τον Κώστα (nissan133) και το Σπύρο (s.blackmilk), το Ζήνωνα που πρώτος πήρε το Graveyard, τον Πέτρο και το Γιάννη (panoramix4 και maik-fafis), την υπέροχη Έρα (Αερικό) και το Μπάμπη τον φλου, όπως αυτοαποκαλείται (KAIZER74), όπως και το Σπύρο (spdimitriou) και τη Στελλίτσα (stiliani).
Επίσης να ευχαριστήσω για τη στήριξή τους το Θάνο (ten-ten) και το Γιώργο (m.popkins).
Τελειωμό δεν έχει, το ξέρω, αλλά θα τα πω όλα, αλλιώς θα σκάσω.
Ο Απόστολος μάς τίμησε με την παρουσία του αναλαμβάνοντας το nirsos και κάνοντας το στρατό που έκανε.
Θερμά συγχαρητήρια στο τρίο Δημήτρη (fousekis) - Χρήστου (bakayoko) - Τεό (thodorix) για την φανταστική προσπάθεια στο θαύμα του bakayoko.
Να πω τέλος θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά της RIP S για το κατοστάρισμα σε λίγες ώρες στο θαύμα του ixa. Μάς κάνατε όλους πολύ περήφανους με αυτό τον αγώνα δρόμου. Μπράβο, Ιάκωβε, μπράβο, Μαριλού, μπράβο, Πετράν, Νινέτα, Άλκη, Βασίλη, Κωστή, μπράβο σε όλους.
Μεγάλη μας τιμή και χαρά η παρουσία του Σταύρου και του Δημήτρη (devilsnake και damien) έστω και συμβουλευτικά.
Ελπίζω να μην έχω παραλείψει τίποτα. Ευχαριστούμε όλους όσους μοιράστηκαν αυτούς τους δεκάμιση μήνες μαζί μας στο σέρβερ, ως σύμμαχοι ή αντίπαλοι. Άγγελε, θερμές ευχαριστίες σε σένα και τα παιδιά της ΗΜ, Χρήστο, ευχαριστίες και σ' εσένα όπως και στα παιδιά των Ολυμπίων που μάς πρόσφεραν ένα ενδιαφέρον. Τα σέβη μου στον Παναγιώτη (Pilouris) για το ήθος του πρωτίστως και στο πιωμένο άλογο για την τελευταία του τοποθέτηση.
Καλή συνέχεια σε όλους και καλή αντάμωση σε άλλον σέρβερ για όποιους ξαναπαίξουν.